دیر آمدی ای نگار سرمست ...
وقتی به تلفنای عراقی زنگ می زنی و در دسترس نیست
صدای یه خانمی میگه :
عُذراً ! رَقَم الهاتف المَطلوب خارج مِن داخِل خِدمَة
خنده دارش اینجاست که نمیگه خارج من خدمة
میگه خارج من داخل خدمة
پ ن :
به قول قمی ه ،
دیدم نه دف داریه میزنین نه چیزی میگین ؛
حس کردم حال و‌حوصله ندارین
سوت و‌کور بود
چند روز رفتم اون طرف ...
به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر سفر نکنی،
اگر کتابی نخوانی،
اگر به اصوات زندگی گوش ندهی،
اگر از خودت قدردانی نکنی.
به آرامی آغاز به مردن می کنی
زمانی که خودباوری را در خودت بکشی،
وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند.
به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر برده ی عادات خود شوی،
اگر همیشه از یک راه تکراری بروی …
اگر روزمرّگی را تغییر ندهی
اگر رنگ های متفاوت به تن نکنی،
یا اگر با افراد ناشناس صحبت نکنی.
تو به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر از شور و حرارت،
از احساسات سرکش،
و از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وامی دارند،
و ضربان قلبت را تندتر می کنند،
دوری کنی . . .
تو به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر هنگامی که با شغلت یا عشقت شاد نیستی، آن را عوض نکنی،
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی،
اگر ورای رویاها نروی،
اگر به خودت اجازه ندهی
که حداقل یک بار در تمام زندگی ات
ورای مصلحت اندیشی بروی . . .
امروز زندگی را آغاز کن!
امروز مخاطره کن!
امروز کاری کن!
نگذار که به آرامی بمیری
شادی را فراموش نکن… .
پ ن :
شعر از پابلو نرودا / ترجمه احمد شاملو
پ ن :
خیلی وقت بود با لب تاپ کار نکرده بودم ؛
تقریبا از زمانی که شرایط کارم عوض شد ...
به نظرم #گاه ی خوبه که موبایل نداشته باشیم.
خوشبختانه جای حروف روی کیبورد رو یادم نرفته بود و هنوز بلدم بتایپم.
امشب تو راه برگشت از هیات
نزدیک خونه
یه روباه بزرگ دیدیم ...
خیلی عجیب بود!
یادمه آخرین باری که روباه دیدم پارسال کوچه ی کنار صنف بود.
پ ن :
ح.م میگفت دیدن روباه نشونه ی خوبیه .
من خیلی به این حرفا اعتقاد ندارم .
به نظرم دیدنش از دور خوبه چون خیالت راحته بهت حمله نمی کنه : )
میگه :
صورتت خیلی سوخته ؛
چرا ضد آفتاب نزدی؟
میگم :
اونجوری هر بار باید برای وضو صورتمو با صابون بشورم …
اصن حسش نیست ...
بعد یاد این حدیث می افتم و براش میخونم :
فَارحَمْ تِلکَ الوُجوهَ الّتی غَیَّرَتها الشَّمسُ*
پ ن : حالا کسی میخواد منو بپسنده مگه؟
اصلا خیلی هم صورت آفتاب سوخته م رو دوست دارم.
تازه خ.ا بهم گفت : برنز هم بهت میادا ...
*الإمامُ الصّادقُ علیه السلام ـ فی مُناجاتِهِ بَعدَ صَلاتِه ـ :
یا مَن خَصَّنا بِالکَرامَةِ ، و وَعَدَنا الشَّفاعَةَ ···
اِغفرْ لی و لإِخوانی و زُوّارِ قَبرِ أبِیَالحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ صَلَواتُ اللّه ِ عَلَیهِما…
فَارحَمْ تِلکَ الوُجوهَ الّتی غَیَّرَتها الشَّمسُ
امام جعفر صادق علیه السلام ـ در مناجات خود بعد از نماز ـ فرمود :
اى کسى که ما را به کرامت خود ویژه گردانیدى
و به ما وعده شفاعت [نمودن] دادى···
من و برادران من و
زائران قبر پدرم حسین بن على، صلوات اللّه علیهما را بیامرز···
پس، این چهره هاى آفتاب سوخته را مشمول رحمت خویش بفرما.
«بحارالانوار، جلد30،صفحه 8»
اگرچه بافتنی نیست راه ِتا تو رسیدن
به جز خیال، ولی کار ِدیگری که ندارم
پ ن :
سجاد رشیدی پور
هر وقت موقع اربعین می شه به قیامتی که عزای سیدالشهدا برپا کرده فکر می کنم ؛
به شباهت ها و تفاوت هاش با قیامت کبری ،
به این بخش از مناجات امیرالمومنین علیه السلام در مسجد کوفه که :
یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ ﴿٣٤﴾ وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ ﴿٣٥﴾
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ ﴿٣٦﴾ لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ ﴿٣٧﴾*
…
روزی که هرکس دوست داره کسی رو پیدا کنه
و سنگینی اعمالش را به دوش او بیندازه…
اما اینجا مثل همه راه هایی که به امام حسین علیه السلام منتهی میشه فرق داره
هرکس در حد توان از دیگران دستگیری می کنه ؛
بار دیگران رو با خودش حمل می کنه.
حسینیه ها پناهگاه های امنی هستند
که همه فارغ از هر دین و ملت و شریعتی
میتونن بهش وارد بشن…
حتی آداب رفتن به زیارت حرم اباعبدالله علیه السلام ،
مثل زیارت سایر ائمه نیست …
فقیر و غنی باهم سر سفره او بهره مند میشن.
*سوره عبس
پ ن :
امام صادق علیه السلام :
«کُلُّنا سُفُنُ النجاةِ
ولکِنْ سفینةُ جَدّی الحُسین أَوْسَعُ وفی لُجَجِ البحار أسْرَعُ»
همه‌ی ما اهل بیت کشتی‌های نجاتیم،
ولی کشتی جدّم حسین علیه السلام
وسیع‌تر و در عبور از امواج سهمگین دریاها
سریعتر است.
بحار الانوار، ج ۲۶، ص ۳۲۲، حدیث ۱۴
وقایع هر روز رو می نویسم
فعلا هم فرصتش نیست
و هم موبایل ندارم که اینجا ثبتشون کنم
ترجیح میدم از بودن در بهشت لذت ببرم
و هواش رو تنفس کنم...
امروز حرم بی بی شریفه بودیم.
دعاگوی همه بودم.
پ ن : هم اکنون عمود 960 هستیم .
رسول خدا صلی الله علیه فرمود:
مَثَلُ عَلِیٍّ فِیکُم کَمَثَلِ الْکَعْبَةِ الْمَسْتُورَةِ، النَّظَرُ اِلَیها عِبادَةٌ وَالْحَجُّ اِلَیها فَرِیضَةٌ.
مَثَل علی در میان شما مانند کعبه پوشیده است
که نگاه به آن عبادت و حج آن فریضه و تکلیف است.
پ ن :
این حدیث بالای در ورودی ضریح مقدس امیرالمومنین علیه السلام نوشته شده.
ان شا الله روزیِ هرساله هممون زیارت امیرالمومنین علیه السلام باشه.
بحارالأنوار، ج38، ص199
إِلٰهِى إِنْ لَمْ تَبْتَدِئْنِى الرَّحْمَةُ مِنْکَ بِحُسْنِ التَّوْفِیقِ،
فَمَنِ السَّالِکُ بِى إِلَیْکَ فِى واضِحِ الطَّرِیقِ ؟
خدایا اگر رحمت تو با توفیق نیکو از ابتدا شامل حال من نبود
چه کسی رهنمای من به سویت در این راه روشن می‌بود؟
پ ن :
فرازی از دعای صباح امیرالمومنین علیه السلام
پ ن :
هر وقت به نجف می رسیم
آرزو می کنم این دعا رو در حرم مولا بخونم.