گل دختر چند روزه که سرما خورده ؛
مدام سرفه میکنه.
دیشب توی رختخوابش خیلی سرفه کرد.
با هر سرفه ش قلبم از جا کنده میشد.
بلند شدم و صداش زدم.
بهش شربت دادم و بردم خوابوندمش.
صبح دوباره سرفه میکرد.
یاد شعری از کارو که همیشه مامان دوره مجردی میخوند افتادم؛
مخصوصا دوره کرونا که سرفه زیاد شده بود مامان این شعر رو زیاد میخوند :
سرفه ها خاموش ؛ میخواهم بخوابم ...
صبح توی نت سرچ کردم تا شعر کاملش بیاد
از اونجایی که علم پیشرفت کرده 😅 شعر خوانی خود ِ کارو رو آورد که این شعر رو میخوند.
تا حالا فکر میکردم کارو خانمه.
نگو یه مرده که احتمالا ارمنی باشه و کارو اسم کوچیکشه.
پ ن : عجب روزی بود امروز...
پ ن : یه وقتایی حسش نیست :/
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.