نمیدونم چرا هر وقت حالم خوب نیست بیشتر یاد اینجا میافتم.
شاید دوست داشتم با کسی حرف بزنم....
پ ن : دریغ و درد که تا این زمان ندانستم
که کیمیای سعادت رفیق بود رفیق