یُسرِعُنی إلَی التَّوَثُبِ عَلَی مَحَارِمِکَ مَعرِفَتی بِسِعَةِ رَحمَتِک ...
ببخش آن بنده ای را که فهمید تو دلت نمی آید عذابش کنی و
بی حیا شد ...
پ ن : فرازی از دعای ابو حمزه ثمالی
یُسرِعُنی إلَی التَّوَثُبِ عَلَی مَحَارِمِکَ مَعرِفَتی بِسِعَةِ رَحمَتِک ...
ببخش آن بنده ای را که فهمید تو دلت نمی آید عذابش کنی و
بی حیا شد ...
پ ن : فرازی از دعای ابو حمزه ثمالی
إلهی جودُکَ بَسَطَ أَمَلی ، و عَفوُکَ أفضَلُ مِن عَمَلی ...
خدایا، بخشندگیات دامنهٔ امیدم را گسترده است
و گذشت تو از عمل من برتر است...
پ ن : فرازی از مناجات شعبانیه
خدا به قدر ظرفیت بلا می دهد!
وقتی بلا یا حادثه ای برای ما پیش بیاید ،
می توانیم ادعا کنیم که این حادثه برای من زیاد بود
و من نمی توانستم آن را تحمل کنم ؛
نه! استاد قبل از آنکه تکلیف بدهد و امتحان کند ،
او استعداد شاگرد و فعلیت قبلی را تست کرده است.
وحشت نکن !
خدا هرکسی را به حد ظرفیتش بلا می دهد .
زود شانه خالی نکنید. این یک وحشت ابتدایی است.
ورقه ی امتحانی را که دستم می دهد ،
می بینم از بالا تا پایین پر کرده است.
نترس!
استاد خیلی مسلط است .
تا در تو نبیند که توان و قدرت این امتحان را داری ،
این ورقه ی امتحانی را به دستت نمی دهد.
پ ن : بخشی از سخنرانی مرحوم حاج آقا مجتبی تهرانی
پ ن :
آیا مردم پنداشته اند، همین که بگویند:ایمان آوردیم،
[به حال خود] رها مىشوند و آنها آزمایش نمىشوند؟
پ ن :
با شنیدن این سخنرانی ، شاید سخت ترین امتحان زندگیم اومد جلوی چشمم.
میگم شاید ، چون نمی دونم واقعا این سخت ترین بوده
یا چون بهم سخخخخت گذشته اینجوری فکر می کنم.
حتی نمی دونم چی در انتظارمه…
و به این فکر می کنم که استاد ! توی من چی دیدی؟
إنّ لِرَبِّکُم فی أیّامِ دَهرِکُم نَفَحاتٍ،
فَتَعَرَّضُوا لَهُ لَعَلَّهُ أن یُصِیبَکُم نَفحَةٌ مِنها فلا تَشقَونَ بَعدَها أبدا .
[کنز العمّال : 21324 .]
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود :
همانا از سوى پروردگار شما در طول عمرتان نسیم هایى مى وزد ؛
پس خود را در معرض آنها قرار دهید،
باشد که نسیمى از آن نفحات به شما بوزد و زان پس هرگز به شقاوت نیفتید .
دومین سالگرد ارتحال آ.ن بود ؛
من با اردیبهشتی دوست داشتنی رفتم.
ر.م همراه بابا ماشین رو برده بودند تعمیرگاه تا
کارش همون روز تموم بشه و در طول هفته بی ماشین نمونم.
ر.م گفت اگه زود تموم بشه از همون راه میان پیش ما.
فکر نمی کردم جلسه انقدر شلوغ باشه.
چند بار مجبور شدند دوباره صندلی بچینند.
آخر سر هم در حسینیه رو بستند.
توی جلسه سخنرانی ِخودش رو که مربوط به فاطمیه بود پخش کردند.
در مورد لقب #صدیقه صحبت کرد.
گفت صدیقه به معنی راستگو نیست.
صدیقه یعنی کسی که به مفاهیم ، تعیّن می بخشه.
با استناد به ماجرای حضرت یوسف صدیق بیان کرد که
وقتی زندانی رفت پیش حضرت یوسف و
خوابش رو تعریف کرد و اون حضرت براش تعبیر خواب رو گفت
زندانی خندید و گفت من اصلا خواب ندیدم
حضرت یوسف گفت اما تعبیری که گفتم واقع میشه
چون صدیق بود و به اون عینیت بخشید.
بعد آ.ن گفت :
خدا کل هستی رو به واسطه وجود حضرت صدیقه سلام الله علیها خلق کرده
و با استناد به حدیث قدسی لولاک که :
یـا أَحْمَدُ! لَوْلاکَ لَما خَلَقْتُ الْأَفْلاکَ، وَ لَوْلا عَلِىٌّ لَما خَلَقْتُکَ، وَ لَوْلا فاطِمَةُ لَما خَلَقْتُکُما
مسئله رو شرح داد که خدا به مفاهیم عالم
به برکت وجود حضرت صدیقه سلام الله علیها عینیت بخشید.
از اون جلسه ها بود که با همه وجود حس می کردم تو بهشتم ؛ انگار سبک شده بودم.
پ ن :
بعضیا لِوِلِ شخصیتی شون کلا با بقیه فرق داره؛
آ.ن هم از اون آدما بود که حتی منبرش هم با بقیه فرق داشت. روحش شاد.
پ ن :
خیر و برکت همه چی رو در خونه امام حسین علیه السلام می دونست؛
راست می گفت ؛ حقیقتا همه چی همونجاست .
برید بن معاویه عجلی و ابراهیم احمری می گویند که :
محضر امام محمد باقر(ع) شرفیاب شدیم و (زیاد) نزد آن حضرت حضور داشت
بعد از مدتی عرض کرد : فدای شما گردم ،
گاهی که تنها هستم (یا با خود خلوت می کنم)
شیطان به سراغ من می آید و معصیت ها و گناهان گذشته ام را بیاد من می آورد
و آن قدر وسوسه می کند که مرا به یأس و ناامیدی بکشاند ،
آنگاه دوستی خود را با شما و ارتباط و دلبستگی ام را به شما به خاطر می آورم
(قلبم آرام می گیرد و امیدوار می شوم) .
امام محمد باقر(ع) فرمودند : یا زیاد ، وهل الدین إلا الحب والبغض؟
ای زیاد ، آیا دین چیزی جز دوستی و دشمنی است ؟
سپس حضرت سه آیه از قرآن را تلاوت فرمودند :
(وَلکن اللهَ حَببَ إلَیْکُمُ الإیمانَ وَزینَهُ فی قُلُوبِکُم ... )
(سوره حجرات ، آیه 7) ،
(خداوند ایمان را محبوب شما گردانید و آن را در دل های شما زیبا جلوه داد).
(یُحبونَ مَنْ هاجَرَ إلَیْهِمْ )
( سوره حشر ، آیه 9) ،
(کسانی را که بسوی ایشان هجرت می کنند دوست می دارند).
(إنْ کُنْتُمْ تُحِبونَ اللهَ فَاتبِعونی یُحْبِبْکُم اللهُ وَیَغْفِر لَکُم ذُنُوبَکُم وَاللهُ غَفُورٌ رَحیمٌ )
(سوره آل عمران ، آیه 31) .
(اگر خدا را دوست دارید از دستورات من پیروی کنید تا خدا شما را دوست بدارد
و گناهان شما را بیامرزد،
و او آمرزنده و مهربان است) .
سپس امام محمد باقر(ع) فرمودند :
مردی خدمت رسول خدا(ص) رسید و عرض کرد :
ای رسول خدا(ص) ، من روزه داران را دوست دارم ولی خودم روزه نمی گیرم
و نمازگزاران را دوست دارم ولی خود نماز نمی خوانم ،
و آنها را که بذل و بخشش می کنند و صدقه می دهند دوست دارم ،
ولی خودم احسان و بخشش نمی کنم .
پیغمبر اکرم(ص) فرمودند :
أنت مع من أحببت ولک ما اکتسبت ،
أما ترضون أن لو کانت فزعه من السماء فزع کل قوم إلی مأمنهم و
فزعنا إلی رسول الله(ص) وفزعتم إلینا .
تو با کسانی هستی که آن ها را دوست داری ،
و آنچه را به جا آوری به تو پاداش می دهند ،
آیا خشنود نمی شوید وقتی حادثه وحشتناک آسمانی پدید آید ،
هر گروهی به پناهگاه خود رود ،
و ما به رسول خدا(ص) پناهنده شویم ،
و شما در آن هنگام به ما پناهنده شوید ؟
(القطره - سید احمد مستنبط(ره) -
جلد1 - بخش امام محمد بن علی الباقر(ع) - صفحه 532)
پ ن :
میان خضر و موسی چون فراق افتاد فهمیدم
که گاه ی واقعیت با حقیقت در منافات است
اگر در اصل ، دین حُب است و حُب در اصل دین ، بی شک
بجز دلدادگی هر مذهبی مُشتی خرافات است
#فاضل_نظری
اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ نَبِیِّ رَحْمَتِکَ، وَ کَلِمَةِ نُورِکَ،
وَ أَنْ تَمْلَأَ قَلْبِی نُورَ الْیَقِینِ، وَ صَدْرِی نُورَ الْإِیمانِ،
وَ فِکْرِی نُورَ النِّیَّاتِ، وَ عَزْمِی نُورَ الْعِلْمِ،
وَ قُوَّتِی نُورَ الْعَمَلِ، وَ لِسانِی نُورَ الصِّدْقِ،
وَ دِینِی نُورَ الْبَصائِرِ مِنْ عِنْدِکَ، وَ بَصَرِی نُورَ الضِّیاءِ،
وَ سَمْعِی نُورَ الْحِکْمَةِ،
وَ مَوَدَّتِی نُورَ الْمُوالاةِ لِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ
حَتَّىٰ أَلْقَاکَ وَ قَدْ وَفَیْتُ بِعَهْدِکَ وَ مِیثاقِکَ
فَتُغَشِّیَنی رَحْمَتَکَ یَا وَلِیُّ یَا حَمِیدُ .
خدایا، از تو میخواهم که
بر محمد، پیامبر رحمتت و کلمهی نور و روشناییات، درود فرستی،
و دلم را از نور یقین،
سینهام را از نور ایمان،
اندیشهام را از نور نیتهای پاک،
ارادهام را از نور دانش،
نیرویم را از نور عمل،
زبانم را از نور راستی،
دینم را از نور بینشهایی که از سوی توست،
چشمانم را از نور روشنایی،
و گوشم را از نور حکمت سرشار سازی،
و دوستیام را از نور محبت
و پیروی از محمد و خاندانش ـ درود خدا بر آنان باد ـ لبریز گردانی،
تا زمانی که تو را دیدار کنم،
در حالی که به عهد و پیمانی که با تو بستهام وفا کرده باشم.
پس رحمتت مرا فراگیرد، ای سرپرست مهربان، ای ستوده.
پ ن : فرازی از زیارت آل یس
ذهنمو مشغول خوش کرده :
وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ*
دوتا بهشت دیگه؟
کجاست؟
چرا دوتا بهشت؟
اون جاها چه خبره؟
چه فرقی با این دوتا بهشت دارن؟
پ ن :
* آیه ۶۲ سوره الرحمن
پ ن :
هنوز وقت نکرم برم مفصل تحقیق کنم ...
إِلهِی لَوْ أَرَدْتَ هَوانِی لَمْ تَهْدِنی وَلَوْ أَرَدْتَ فَضِیحَتِی لَمْ تُعافِنی
إِلهِی ما أَظُنُّکَ تَرُدُّنِی فِی حاجَةٍ قَدْ أَفْنَیْتُ عُمْرِی فِی طَلَبِها مِنْکَ
معبود من، اگر خواری مرا میخواستی، هدایتم نمیکردی؛
و اگر رسواییام را میخواستی به من عافیت نمیبخشیدی
خدایا، این گمان را به تو ندارم که
مرا در حاجتی که عمرم را در پیِ آن سپری کردم، ناامید کنی!
پ ن : فرازی از مناجات شعبانیه
اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَ اَنْ تَجْعَلَنى مِمَّنْ یُدیمُ ذِکْرَکَ
وَ لا یَنْقُضُ عَهْدَکَ
وَ لا یَغْفُلُ عَنْ شُکْرِکَ
وَ لا یَسْتَخِفُّ بِاَمْرِکَ...
از تو مىخواهم که صلوات و درود بر محمد و آلش فرستى
و مرا از آنانى قرار دهى که همواره به یادِ تو هستند
و هرگز با تو پیمان شکنى نکنند
و از شکر و سپاست لحظهاى غفلت نمیورزند
و هیچ گاه فرمانت را سبک نمىشمرند...
پ ن : فرازی از مناجات شعبانیه
که خیلی دوستش دارم 😌